" Diş fırçalarken suyu açık bırakma "
" Salondan en son kim çıktı...! Işıklar neden açık..? "
" Makası neden yerine bırakmıyorsun ? " ...vs...vs
Gibi babasının ikaz ve söylemlerine dayanamıyordu. Sabah bir iş görüşmesine gidecekti ve eğer kabul edilirse aile evini bırakıp kendisine bir ev kiralayacaktı. Artık kendi hayatını yaşamak istiyordu.
Sabah babası onu kapıda uğurladı.
- Dikkatli ol ve bütün soruları yanıtlamaya çalış, oğlum dedi.
Görüşme adresine gelince, kapıda bekçi yoktu. Bahçe kapısı açıktı ama sürgülü kilidinin demiri dışarıdaydı, giren çıkan herkes bu demire değiyordu. Hemen kilit sürgüsünü geri çekti ve içeriye girdi.
Bahçede bir hortum suyunu boşa akıtıyordu. Onu aldı ve sulasın diye bir ağacın dibine bıraktı. Bir avluya girdi, duvar dibinde boşa çalışan bir vantilatör gördü. Gayri ihtiyari bir hareketle vantilatörü kapattığını fark etti. Artık huyu nefsine galip geliyordu. Kendisini tuhaf hissetti.
Oradan küçük bir odaya girdi. Üzerindeki okla ' görüşme salonuna gider ' yazan bir kağıt ters bir şeklide asılı duruyordu. Kağıdı düzeltip görüşme salonuna girdiğinde diğer adaylar oturmuş sıralarını bekliyorlardı.
Salonun ışıkları açıktı ve günün ışığı yeterince her yeri aydınlatıyordu. Aldırmak istemedi fakat babasının sesini duyar gibi oldu sanki " kapatın bu ışıkları " diyordu. Bu ses dikkatini dağıtıyordu. Duramadı hemen gidip ışıkları kapattı ve sırasını beklemek için bir kenara oturdu.
Sırası gelinde görüşme odasına çağrıldı. Masanın öbür tarafında oturan kişi evraklarını istedi. Diplomalarını inceledikten sonra, işe ne zaman başlayabileceğini sordu.
Bunu bir tuzak saydı ve imtihanın bir parçası olmalı dedi kendi kendine. Ne cevap verebileceğini bilemedi. Tedirginliği yüzüne yansımaya başladı.
Karşısındaki adam ;
Neyi düşünüyorsunuz ? diye sordu
Biz burada kimseye soru sormadık. Adayları cevaplarıyla değil davranışlarıyla değerlendirmek istedik. Adaylardan hiçbirisi senin gibi davranmadı. Bahçe girişinden itibaren herkesi izledik Açık sürgü kilidi, boşa akan su, vantilatör, ışıklar ve ters kağıt hepsi imtihanın birer aşamasıydı. Bu sınavı başarılı bir şekilde tek sen geçtin. Yeni işin hayırlı olsun...
Babasının disiplini ve sürekli ikazlarına kızması geldi aklına ondan pişmanlık duydu ve bu işi sadece disiplinle kazandığını anladı. Eve çok mutlu döndü...
" Salondan en son kim çıktı...! Işıklar neden açık..? "
" Makası neden yerine bırakmıyorsun ? " ...vs...vs
Gibi babasının ikaz ve söylemlerine dayanamıyordu. Sabah bir iş görüşmesine gidecekti ve eğer kabul edilirse aile evini bırakıp kendisine bir ev kiralayacaktı. Artık kendi hayatını yaşamak istiyordu.
Sabah babası onu kapıda uğurladı.
- Dikkatli ol ve bütün soruları yanıtlamaya çalış, oğlum dedi.
Görüşme adresine gelince, kapıda bekçi yoktu. Bahçe kapısı açıktı ama sürgülü kilidinin demiri dışarıdaydı, giren çıkan herkes bu demire değiyordu. Hemen kilit sürgüsünü geri çekti ve içeriye girdi.
Bahçede bir hortum suyunu boşa akıtıyordu. Onu aldı ve sulasın diye bir ağacın dibine bıraktı. Bir avluya girdi, duvar dibinde boşa çalışan bir vantilatör gördü. Gayri ihtiyari bir hareketle vantilatörü kapattığını fark etti. Artık huyu nefsine galip geliyordu. Kendisini tuhaf hissetti.
Oradan küçük bir odaya girdi. Üzerindeki okla ' görüşme salonuna gider ' yazan bir kağıt ters bir şeklide asılı duruyordu. Kağıdı düzeltip görüşme salonuna girdiğinde diğer adaylar oturmuş sıralarını bekliyorlardı.
Salonun ışıkları açıktı ve günün ışığı yeterince her yeri aydınlatıyordu. Aldırmak istemedi fakat babasının sesini duyar gibi oldu sanki " kapatın bu ışıkları " diyordu. Bu ses dikkatini dağıtıyordu. Duramadı hemen gidip ışıkları kapattı ve sırasını beklemek için bir kenara oturdu.
Sırası gelinde görüşme odasına çağrıldı. Masanın öbür tarafında oturan kişi evraklarını istedi. Diplomalarını inceledikten sonra, işe ne zaman başlayabileceğini sordu.
Bunu bir tuzak saydı ve imtihanın bir parçası olmalı dedi kendi kendine. Ne cevap verebileceğini bilemedi. Tedirginliği yüzüne yansımaya başladı.
Karşısındaki adam ;
Neyi düşünüyorsunuz ? diye sordu
Biz burada kimseye soru sormadık. Adayları cevaplarıyla değil davranışlarıyla değerlendirmek istedik. Adaylardan hiçbirisi senin gibi davranmadı. Bahçe girişinden itibaren herkesi izledik Açık sürgü kilidi, boşa akan su, vantilatör, ışıklar ve ters kağıt hepsi imtihanın birer aşamasıydı. Bu sınavı başarılı bir şekilde tek sen geçtin. Yeni işin hayırlı olsun...
Babasının disiplini ve sürekli ikazlarına kızması geldi aklına ondan pişmanlık duydu ve bu işi sadece disiplinle kazandığını anladı. Eve çok mutlu döndü...
Hayatta başarılı olmanın yolu DİSİPLİN ve ÇEVREMİZE GÖSTERDİĞİMİZ SORUMLULUKTAN geçiyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder